Sabine Schaschl
Vienna 2001
YAZILMIŞ
Canan Dağdelen´in çalışmaları üzerine
Yazının tarihsel gelişimi ve dilin bilimsel yanı Canan Dağdelen´nin çalışmalarının ana konusudur. Bu süreç ilk toprak tabletlerinden ve çanaklarından beri izlenebilir. Sanatçı kendi el yazısından, geçmiş kültürlere ait yazılardan büyütülmüş kesitleri sürekli çalışmalarında vurgulayarak, bize her defasında yazının geçmiş ve bugün arasındaki bağlantısal önemini hatırlatır. 1996 yılına değin eserlerinin ana konusunu yazının resimsel niteliği oluşturuyor olsada, daha sonraki yıllarda çalışmalarında bu resimsel imgelerde yazı ya odaklanmıştır.
1996 yılında Atrium ed Arte sanat galerisinde sergilediği büyük porselen çanaklarda latin harfleri ile yazılmiş yazılardan alıntılarla, yakın doğu kültüründen gelen sanatsal bir çizgiyi vurgular. Toprak tabletlerde yazı birimlerini tuğla ile örülmüş bir dokunun içine yazan Dağdelen, ilerleyen yaşamına paralel bir şekilde sürdürdüğü yazı ile olan hesaplaşmasına zamanla bir bütünlük kazandırır. Dağdelen tuğla dokusundan oluşan başka bir parçasında yine kendi el yazısını kullanarak, Marchel Duchamp`ın readymades´lerinden beri tartışılan, sorgulanan, sanatçının belli bir biçimsel öğe içeren kişisel çizgisine, yeniden anlam kazandırmıştır. Dağdelen´in yapıtlarında göze çarpan üçüncü bir özellik ise sözcük oyunları, sözcük pekiştirmeleri olarak betimlenebilir. 1996´dan 1999 yılına değin çoğunlukla “white” (beyaz) sözcügüne yapıt adlarında ara ek olarak rastlanır. “WRITE-white-OUT” da olan sözcük formulasyonunda düşüncelerin elle tutulması, aklımıza yazılması gibi bir oyunu çağrıştırır. “SELF-white-EVIDENT” de ise kurgu bir sanat dili ile benlik olgusu self sözcüğü ile anlatılmıştır. Parçalarında sık sık rastlanan öğeler olarak “TAKE PART” (katılmak) ve “TAKE PLACE” (yer almak) çağrıları ise hem karşısındakinin düşüncelerine hem de olaylara katılım isteğini dile getiriyor. Öte yandan “TAKE PLACE” başlığı altında düşünce ve tezlerin derinleşip, iz bırakıp veya kalıcı olabileceği bir yerin arayışıda saklı.